Na weken van voorbereidingen is het 19 november tijd voor het herfstkamp van de welpen. De laatste spullen in de ochtend ingepakt en op naar Baarn waar we ook dit jaar het kabouterhuis betrekken.
Dit jaar hebben we als thema "Beroemdheden" en gaan we kijken wat iemand beroemd maakt, wie er beroemd zijn en hoe het is om beroemd te zijn. En heel misschien worden we zelf ook wel beroemd, al was het maar zolang het kamp duurt.
Vrijdag en zaterdag 28 en 29 oktober zijn er weer vele bevers, welpen, scouts, explorers, stamleden en zelfs leiding geïnstalleerd. Zie hier een fotoverslag.
We krijgen vaak de vraag, "waarom zou ik mijn kind op scouting doen?". Wie kan dat beter uitleggen dan een van onze bevers, Stijn van Dompseler. Voor school moest hij een stukje schrijven genaamd 'Dit ben ik, en dit is mij hobby'. Hij schreef het volgende:
Mijn hobby is: scouting. Waarom ik er op zit: Ik zit op scouting omdat je er heel veel van de natuur kan leren, en omdat je er hele leuke dingen kunt doen, zoals: spelletjes en ik de bossen kamperen en speurtochten doen en een kampvuur maken. En je mag helemaal jezelf zijn. Mijn tip is: ik zou er op gaan!
De jaarlijkse startbijeenkomst voor leiding, vrijwilligers en bestuur had dit jaar twee bijzondere elementen. Die kwamen aan de orde na het bespreken van de financiën, het doornemen van de jaarplanning en het behandelen van de rode draad door de speltakken aan de hand van progressiematrix, scoutingboeken en template voor opkomsten.
Het eerste bijzondere element was het overdragen van de voorzittershamer van Rients naar Albert. Rients is ruim zeventien jaar voorzitter geweest en heeft de vereniging door het dal geleid van heel weinig leden tot een bruisende vereniging met circa tachtig leden, leiding en vrijwilligers waar we nu staan. In die zeventien jaar ook de verhuizing van de kelder van de St.Ansfridus kerk op de Amersfoortse Berg naar de ‘tent’ op Het Eiland in Nieuwland geleid. Albert heeft de voorzittershamer overgenomen en Rients bedankt voor alles wat hij voor de vereniging gedaan en betekent heeft.
Het tweede bijzondere element is het Roverscoutspel geweest. In aanloop naar een nieuwe speltak Roverscouts hebben we met z’n allen onder leiding van de Regio Utrechtse Heuvelrug een spel gespeeld om kennis te maken met wat Roverscouts inhoudt. In een aantal groepen zijn meerdere spelelementen uitgeprobeerd, met als sluitstuk het spelen van ‘Levend zeeslag’ met papieren gevouwen bootjes die met brandbommen tot zinken gebracht moesten worden.
De geslaagde middag is met een Chinese rijsttafel afgesloten.
14 en 15 maart was het Welpen 'Herfstkamp' met als thema Vikingen. We zijn de zaterdag begonnen met twee Viking stammen de Oenkoppen en de Harigen die met mekaar de strijd aan zijn gegaan om de draak te vinden. Tijdens Vikingen stratego raakten zelfs de sterksten verstrikt in weerbarstige bramen struiken. Vervolgens was het tijd voor de alom beruchte viking games met onder andere het Knots gooien, Bergklimmen en natuurlijk Vikingen kraken de code..
Nu ook Vikingen hun rust nodig hebben konden zij hun bedden gereed maken voor de overnachting, ondertussen bereidde chef Albèrt een waanzinnig Vikingen maaltijd “Vikingamat i Saltvik’ wat de meeste Oenkoppen en Harigen zich prima lieten smaken.
Nadat de duisternis was ingevallen namen de vikingen oplichtend drakenbloed waar en trokken ze gewapend met kompas en zaklamp dapper het donkere bos in op zoek naar de vermiste draken. Hoewel ze allemaal gevonden zijn viel het nog niet mee om de naam erbij te raden. Bij terugkomst knapperde het houtvuur en smaakte het Vikingen sap prima.
Zondag ochtend was het vechten om de gekookte eieren en croissants, gelukkig zijn vikingen van nature gelukkig en tevreden. Na een intensieve warming up onder leiding van Raymond en Myrthe trokken de Vikingen er nog eenmaal op uit, een wandeltocht door de omringende bossen met leuke spellen als Raven en Ratten oh nee.. Oenkoppen en Harigen maar ook Stand in de Bal (wel nadat de Labradors ons met rust lieten) kwamen we bij de strijd der tijden.. Kwarten roof… de kaart met de locatie van de vermiste draak lag bij de tegenpartij. Door strategisch inzicht, doorzettingsvermogen en brute kracht konden de Vikingen hun krachten met mekaar meten. Uiteindelijk vonden we de draak waarna het weekend tot een mooi einde kwam.
Als leiding hebben we genoten en zijn trots dat de welpen euh Vikingen er met zijn allen een leuk weekend van hebben gemaakt.
